Dementievriendelijke verhalen uit het openbaar vervoer
”Ik kan er niet bij dat ik de weg kwijt ben”
“Mevrouw, het is toch ook wat. Ik ben naar het toilet geweest, en heb écht zo goed mogelijk geprobeerd te onthouden waar ik zat, maar ik weet het niet meer! En nu ben ik mijn vrouw kwijt! Ze vraagt zich vast af waarom het zo lang duurt...“
Benieuwd hoe Angela dit oplost?
“Ik zal die lieve, correcte man nooit vergeten”
Bert weet het nog goed. Op de Intercity Direct van Amsterdam CS naar Rotterdam CS begint hij vlak na Schiphol aan zijn controle. Tussen de reizigers in de trein bevindt zich een lieve, vriendelijke man van eind 70: “Mag ik uw vervoersbewijs zien meneer?” Na enig zoeken en vragen blijkt dat meneer geen kaartje heeft. Hij lijkt daar echter niet mee te zitten. “Dan koop ik er toch één bij u”, zegt hij monter. Bert is verrast: “Dat kan wel, maar weet u dat dat € 50,00 extra kost?” Dat is volgens meneer geen enkel probleem. Vrolijk haalt hij een handvol kleingeld uit zijn zak, bij elkaar zo’n zeven euro… “Ik heb genoeg, kijk maar!”, is zijn commentaar.
De man die alleen achterbleef op het perron
Na een gezellige stadstrip in Den Bosch nemen Willem en ik om een uur of half vier de trein terug naar Arnhem. Op het perron aangekomen zie ik dat de trein op het punt staat te vertrekken. Ik zeg Willem dat we moeten opschieten en we lopen wat gehaast de roltrap af. Ik voorop, Willem volgt mij. Ik stap in de trein, draai me om en zie dat Willem aangesproken wordt door een buitenlandse vrouw die wat paniekerig vraagt of dit de trein naar Amersfoort is. Willem, zoals altijd bereid om mensen te helpen, stopt om haar antwoord te geven. Op dat moment sluiten de deuren van de trein!
"Ze vond het heel erg spannend"
Marieke vertelt:
Op een middag raak ik in gesprek met een wat oudere dame. De mevrouw is heel vriendelijk, maar ze vind het reizen met de trein duidelijk heel spannend. Ze vertelt mij een heel verhaal over waarom ze vandaag met de trein reist. Ze heeft namelijk een nieuwe bril opgemeten gekregen en die gaat ze ophalen bij haar dochter in Den Haag. Normaal komt haar dochter naar haar toe met de auto maar het kon nu even niet anders. Ze vraagt mij waar ze precies uit moet stappen en hoe ze verder kan reizen. Haar dochter komt haar ophalen bij een tramhalte vlak bij Den Haag CS. Om de paar minuten vraagt ze mij wat ze nu moet doen, omdat ze het zo ingewikkeld vindt. Om haar gerust te stellen zoek ik alles voor haar op en leg het haar stap voor stap uit, zodat ze het kan onthouden. Ik blijf bij haar totdat ik zelf uit de trein moet. Ik weet dus niet hoe het afgelopen is, maar ik hoop dat het allemaal veilig gelukt is!