Wondere wereld
Op de website van Monuta vertellen medewerkers over de dingen die zij meemaken in hun bijzondere werkomgeving. Het verhaal van Ina Duijndam, uitvaartverzorger bij Monuta Duijndam, willen wij hier graag delen.
Genieten van de natuur en de geuren onderweg
Via een baan als kleuterleidster en een functie in het office management verlegde Trudi Roothuis haar grenzen en volgde een opleiding tot Ouderenadviseur. Later startte ze haar eigen bedrijf als professioneel wandelcoach. Vanuit die functie wandelt zij inmiddels ook tweemaal per week een uurtje met mensen met dementie.
Hoe het begon: wandelclub voor senioren
Het idee om als professioneel wandelcoach buiten in de vrije natuur mensen te begeleiden, was nooit in de gedachten gekomen bij Trudi als ze niet was gestart met haar wandelclub voor senioren. Zij had tijdens haar opleiding tot ouderenadviseur stage gelopen bij de Senioren Welzijn Organisatie (het huidige Malkander, red.) en startte in juni 2015 als vrijwilligster een wandelclub voor senioren bij Malkander in Ede.
Professioneel wandelcoach
Tijdens de wandelingen genieten ze van de natuur en drinken onderweg soms een kopje koffie. Trudi vertelt: "Het mooie is dat tijdens de wandelingen niet alleen gesprekken plaatsvinden over diverse onderwerpen die mensen raken. Door te wandelen met elkaar ontstaan er ook positieve gedachten, waardoor je lekker in je vel komt te zitten. Door het plezier van buiten wandelen in de natuur kwam ik ook al vrij snel tot de conclusie: hier moet ik meer mee gaan doen. Daarom volgde ik een training tot professioneel wandelcoach.”
Lekker de natuur in, ook met dementie
Van het één kwam het ander: de aanvragen volgden elkaar steeds sneller op. Op een dag belde een meneer met de vraag: ‘Denkt u dat uw wandelsessies ook geschikt zijn voor mijn vrouw? Zij heeft beginnende dementie.’ Trudi stelde de echtgenoot voor om de eerste keer dan zelf ook mee te lopen. “Het wandeltempo lag tamelijk hoog en ik merkte meteen dat mevrouw geen aansluiting vond bij de andere wandelaars”, blikt Trudi terug. “Maar ik vond wel dat zij net zoveel recht had om lekker in de natuur te wandelen als de andere mensen die ik begeleidde."
Vertrouwensband
Na een gesprek met een activiiteitenbegeleidster van een woonzorgcentrum kwam Trudi erachter dat er meer vraag was naar activiteiten met mensen met dementie. In de wensenboom van het centrum hingen meerdere briefjes met gelijke strekking: ‘wie wil met mijn vader/moeder met dementie af en toe een stukje wandelen?’ “Ik besloot hierop in te springen”, vertelt Trudi. “Niet als vrijwilligster maar vanuit mijn eigen bedrijf. Naar aanleiding van de vragen in de wensenboom maakte ik afspraken om kennis te maken met de persoon met dementie en zijn of haar kind(eren). Bij mensen met dementie is het erg belangrijk dat je een vertrouwensband opbouwt en voor de kinderen is het prettig om te weten wie er precies met hun ouders op stap gaat.”
“Soms komen de verhaaltjes los”
“Op maandag- en donderdagmiddag ga ik nu een uurtje wandelen met verschillende mensen met dementie”, verklaart Trudi. “Gewoon, lekker in hun eigen omgeving. Soms zitten we een poosje op een bankje of eten ergens een ijsje. Bij de één is het contact oppervlakkig, zoals bijvoorbeeld bij een mevrouw in een rolstoel die eigenlijk altijd alleen maar zegt: ‘ik vind het zo leuk dat je er bent.’ Maar bij de meneer met wie ik altijd even langs zijn ouderlijk huis wandel, waar hij vroeger woonde, komen op zo’n moment de verhaaltjes los. Hij had vroeger een hoge functie en op die momenten weet hij dat weer.”
Ze genieten onderweg van de geuren die ze ruiken en de herinneringen die daardoor bovenkomen. En ja, ze kennen me, maar vragen soms toch nog twintig keer wie ik ook al weer ben. Dat hoort er bij.
Genieten van de geuren
“Ik heb veel gelezen over dementie. Aan de kant van mijn schoonfamilie kwam ernstige dementie voor. Het feit dat de mensen met wie ik wandel overdag even lekker actief zijn betekent vaak dat ze daarna een rustige nacht hebben. Heel belangrijk! En voor hen is het heerlijk om even een uurtje van de afdeling te zijn. Ze genieten onderweg van de geuren die ze ruiken en de herinneringen die daardoor bovenkomen. En ja, ze kennen me, maar vragen soms toch nog twintig keer wie ik ook al weer ben. Dat hoort er bij.”
Wilt u meer weten? Trudi’s gegevens zijn bekend bij de redactie. Stuur een mail naar [email protected].
“Het raakt je toch elke keer weer!”
Yvonne Rooijers is zorgkapper bij Qioz zorgkappers. Dit zijn professionele kappers, gespecialiseerd in het werken met oudere en zorgbehoevende mensen, waaronder mensen met dementie. Yvonne werkt voor Qioz in woonzorgcentrum Leilinde in Leidschenveen.'Het gaat maar om een paar uurtjes'
Peter van der Hoeven gaat al vier jaar lang elke week op stap met Herman. Herman heeft dementie. Het begon met gezellig samen wandelen. Nu, in een later stadium van Hermans ziekte, trekken ze er op uit met de duofiets van het verpleeghuis.